Қасіреттен өлеңді тапқан да – мен, Қасіретті өлеңге көмген де – мен!
Алғашқысы, соңғысы да мен емес, Өлең жазып өкінгеннің осы елде...
Ол қазақ өлеңіндегі нәзіктік пен азаматтықтың биік өлшемін тең ұстаған қалам иес...
Мен – жаңа атқан таң едім, Сен – сағатсың, көрсетіп тұрған тілі кешкі бесті...
шынында, өмір деген – әңгіме мен мәміле. сосын сенің шашыңның иісі.
Жалғыз гүлі Тәңірдің, қасымда қал, жалғыз қылы жанымның жұлынғанша!
Сезім, кейде өзіңнің «әлдекім» екенің туралы айтқаннан, «ешкім емес» екенің жайл...
Сол күні сенің көзіңнен тамған жаспенен, Он сегіз жасым қосыла тамып кетіпті-ау...
Менің тәнім жылдар бұрын өліп қалған жанымның бейіті ғана, Ал жаным ғасырлар үні...
